Stefan Żeromski znany nam jako autor „Syzyfowych prac” nie przepadał za Warszawą, a jednak doczekał się swojego mieszkania na Zamku Królewskim.
My – klasa III a i b Gimnazjum mieliśmy ten zaszczyt poznać historię życia i twórczości pisarza nominowanego do literackiej Nagrody Nobla w 1924 r.
Lekcję literatury rozpoczęła pani przewodnik – Katarzyna Buczek w niewielkim, skromnym apartamencie, który zamieszkiwał Stefan Żeromski wraz z rodziną. Biografia pisarza przełomu XIX/XX wieku była nam dość znana, dlatego też na wiele pytań potrafiliśmy odpowiedziec.Na podstawie fragmentów opowiadań i „Dzienników” staraliśmy się nazwać główne motywy twórczości oraz zainteresowania literackie, omówić warsztat pisarski.
Następnie mieliśmy czas, aby obejrzeć znajdujące się w gablotach pierwsze wydania dzieł, rękopisy (kaligrafia do pozazdroszczenia), egzemplarze tekstów z dedykacjami, dokumenty osobiste, fotografie, różne pamiątki rodzinne. Ostatnim miejscem związanym z pisarzem była Sala Wielka, w której odbyła się ceremonia pogrzebowa. Jak szczególne miała znaczenie śmierć pisarza, świadczyło m. in. to, że tego dnia skrócono czas pracy, aby mieszkańcy Warszawy mogli złożyć hołd prozaikowi.
Z pewnością żaden opis i zdjęcia w podręczniku nie zastąpią kontaktu z ekspozycją. Taka forma zajęć zdecydowanie zachęca do poznawania dorobku naszej kultury.
Z.B.
Niewielki apartament, w którym pisarz wraz z rodziną spędził ostatni okres swego życia (1924 – 25). Wnętrze odtworzono według wskazówek Moniki Żeromskiej, córki pisarza. W gablotach znajdują się pierwsze wydania dzieł, przekłady, egzemplarze utworów z dedykacjami autora, fotografie i pamiątki rodzinne, m.in. odznaczenia przyznane pisarzowi. Na ścianach widoki miejsc, z którymi związany był Żeromski, np. zamku w Rapperswilu, a także obrazy wybitnych malarzy polskich – J. Pankiewicza i J. Kossaka.
Zdjęcie do artykułu
