16 marca udaliśmy się do Muzeum Narodowego, aby w Galerii malarstwa polskiego dowiedziec się więcej o kulturze sarmackiej. Nauka przez sztukę okazała się najlepszym sposobem na zainteresowanie nas tym tematem na lekcji języka polskiego.
Zwiedzanie i obcowanie ze sztuką rozpoczęliśmy od przyjrzenia się portretowi reprezentacyjnemu Sarmaty. Surowy wzrok, lekki uśmiech pod nieodzownym wąsem, bogaty strój, herb rodowy i inne atrybuty świadczące o pochodzeniu i stanowisku pozującej osoby pozwoliły lepiej poznac mentalnośc ówczesnych szlachciców.
Na kolejnej ekspozycji mogliśmy na podstawie kilku obrazów przedstawiających sceny rodzajowe dowiedziec się o wychowywaniu, nauce oraz staropolskich obyczajach. Jednym z nich było huczne i kosztowne ucztowanie. Oglądając zastawę stołową, poznając staropolskie menu, oczyma wyobraźni mogliśmy ujrzec suto zastawione stoły i usłyszec oratorskie toasty wznoszone na cześc gospodarza i gości.
Nieodłącznym elementem sarmackiej kultury były ceremonie pogrzebowe, których przebieg poznaliśmy, oglądając zaprezentowane na wystawie unikalne portrety trumienne.
Nie przypuszczaliśmy, że na podstawie kilku obrazów i eksponatów można tak wiele dowiedziec się o epoce i kształtującej się ówcześnie kulturze. Z pewnością obejrzenie poszczególnych ekspozycji przybliżyło nam okres baroku i życie polskiej szlachty.
Kontakt z oryginalnymi dziełami sztuki wywarł o wiele większe wrażenie niż reprodukcje zamieszczone w podręczniku do języka polskiego.
Niestety zakaz fotografowania w muzeum uniemożliwił nam sporządzenie dokumentacji, dlatego dołączamy zdjęcia uwieczniające, przygotowany przez kilka zaangażowanych osób z naszej klasy, pokaz stroju szlacheckiego.
Ia gimnazjum