MIŁOŚĆ I SZACUNEK – piątek projektowy

W ostatni piątek, w naszej Szkole miały miejsce wydarzenia nietuzinkowe. Gimnazjaliści, w ramach projektu „Miłość i Szacunek” mieli okazję  sprawdzić, jakie to uczucie być twórcą, jak i obejrzeć oraz ocenić najnowsze dzieło Agnieszki Holland – film „W ciemności”.

 

Rano, borykając się z kolejnym atakiem zimy, przybyliśmy do szkoły, gdzie czekało już na nas  zadanie. Poruszając się na granicy surrealizmu, korzystając z doświadczenia awangardowych artystów  początku XX wieku, w grupach tworzyliśmy wiersze. Wiersze nie byle jakie, bo zakrapiane nutką szaleństwa, jaką jest niewątpliwie  włączenie w proces twórczy… elementu przypadku. Losowanym „z kapelusza”, zadanym więc słowom, próbowaliśmy nadać sens układając je odpowiednio i wtrącając swoje „trzy grosze”. Efekty były ciekawe, choć, niestety w przypadku niektórych prac jakby zabrakło odniesienia do tematu naszego projektu…

 

W opinii nauczycieli, najlepszą, ciekawą formalnie i rodzącą interesujące interpretacje pracą jest wiersz „Gwiazda”. Jak donoszą źródła, autorzy to Maks, Wiktoria, Staś P., Nikola i Bartek.

 

 

 

Gratulujemy całej grupie, świetna robota!:)

 

Po śniadaniu wyruszyliśmy do kina „Wisła”, by obejrzeć film „W ciemności”. 

 

Agnieszka Holland zabrała nas w czasy mroczne, zaś miejsce – nieodległe. Nad wyraz realistyczny obraz,  momentami wręcz brutalnie wbijający widza w fotel…

 

Choć scenarzysta – David F. Shamoon – nie oszczędza w swym opisie tak samych Niemców, jak i żadnej z przedstawionych  tu nacji zamieszkujących dawne Kresy Wschodnie, przesłaniem filmu wydaje się być ostatecznie… nadzieja. Nadzieja, iż człowieczeństwo i poczucie ogólnoludzkiej solidarności potrafią przetrwać najtrudniejsze zawirowania historii…

 

Oprócz Roberta Więckiewicza, odtwórcy głównej roli, na olbrzymią pochwałę zasługują nasi Gimnazjaliści, którzy podeszli do tematu z należytą powagą i obejrzeli film w skupieniu. Sądząc po wymienianych na bieżąco – już podczas powrotu do szkoły opiniach i komentarzach, film polskiej reżyserki wywarł wrażenie na wszystkich, co z resztą szybko się potwierdziło. Już po obiedzie, podczas podsumowania naszego piątku projektowego mieliśmy okazję zadać sobie kilka istotnych pytań:  „Jak ja zachowałbym się w sytuacji skrajnie trudnej?”, „Czy rzeczywiście rozumiem, czym jest tolerancja, i że często jej brak przejawia się w rzeczach drobnych, w naszym życiu codziennym?”, „Co mogę zrobić, by moje otoczenie – a więc w dużej mierze  szkoła, było zawsze przestrzenią, w której starcza miejsca dla wszystkich?” 

 

Jeszcze raz – brawo, Gimnazjaliści!!! 

 

A już 16.03.2012 – kolejny piątek projektowy, na który serdecznie zapraszamy!