W piątek 12.03.2010 roku pod opieką Pani Magdaleny Fechner-Miczugi byliśmy na spotkaniu z Martyną Wojciechowską w budynku Liceum numer 80 i Technikum nr 1 na Mokotowie. Mimo drobnych problemów organizacyjnych udało się o godzinie 12.00 rozpocząć imprezę. Ogromnymi oklaskami została powitana wielka podróżniczka, która przybyła na salę. Serdecznie podziękowała i zaprosiła do oglądania prezentacji o jej życiu.
Mówiła o próbie udowodnienia ludziom, że „niemożliwe nie istnieje”. Opowiadała o swojej pasji do gór i zaangażowaniu w to co robi. Jej przygoda rozpoczęła się od postanowienia zdobycia Korony Ziemi czyli 7 najwyższych szczytów 7 kontynentów. Wybrała wersję Reinholda Messnera i nie wspinała się na Górę Kościuszki.
Martyna Wojciechowska rozpoczęła karierę jako kierowca wyścigowy. Licencję na to zdobyła w wieku 17 lat. Jako pierwsza Polka wyruszyła na Rajd Dakar w parze z Jarosławem Kuzberukiem i ukończyła go na 44 miejscu.
Powiedziała, że chciała też spróbować czegoś innego, więc zaczęła wspinać się na szczyty gór. Zaczęła od Tatr, a pierwszym wielkim osiągnięciem było zdobycie Mont Blanc w sierpniu 2002 roku. Potem wyruszyła na Kilimandżaro i dotarła na szczyt 6 miesięcy później w lutym 2003 roku. Było to dla niej szczególne ze względu na to, że góra ta znajduje się na jej ulubionym kontynencie, który nazywa się Afryka. Następnym jej celem była Aconcagua czyli najwyższy szczyt Ameryki Południowej. Zaledwie 2 miesiące później weszła na Island Peak co było jednocześnie wejściem aklimatyzacyjnym przed atakiem na Mount Everest. Po 37 dniach już podziwiała widok z najwyższego szczytu na świecie. Pokazała nam na prezentacji zejście lawiny. Podczas spotkania opowiadała o trudach tej wspinaczki i strachu przed zejściem z góry. Miała rację, ponieważ większość alpinistów mówi, że łatwiej jest wejść niż wrócić ze względu na rozprężenie i brak koncentracji oraz zmęczenie. Poruszała wiele zagadnień dotyczących motywacji, opowiadała śmieszne historie i mówiła o swoich przeżyciach. Następnym szczytem był Mount McKinley, który zdobyła w czerwcu 2007 roku. Jest to z kolei najwyższy punkt Ameryki Północnej. Potem wspinała się na Elbrus razem z Arturem Hajzerem i Dariuszem Załuskim. Było to dla niej szczególne przeżycie, ponieważ dowiedziała się, że jest w ciąży. Żartobliwie stwierdziła, że jej córka Marysia była najmłodszą osobą na Elbrus.
Urodziła ją 17 kwietnia 2008 roku. Ostatnie 2 wielkie szczyty to Masyw Vinsona i Piramida Carstensza zdobyte przez nią odpowiednio 2 stycznia 2009 roku i 22 stycznia bieżącego roku. Wydała 4 książki pt. "Przesunąć Horyzont", "Misja Everest", "Etiopia. Ale czat!" i "Kobieta na krańcu świata". Została Kobietą roku 2009 według miesięcznika "Twój Styl". Na koniec spotkania serdecznie podziękowała i życzyła nam wiele zdrowia i odnalezienia pasji w życiu. Kilka osób zadało pytania, a po chwili wszyscy stali w kolejce po autografy i zdjęcia.
Michał Kania
Zdjęcie do artykułu
