„W latach 1936–1939 był recenzentem muzycznym „Kuriera Porannego” oraz "Prosto z Mostu". W owym czasie był działaczem ruchu narodowo-demokratycznego. W 1939 opublikował książkę zatytułowaną "Sztuka pod dyktaturą", opisującą zasługi Benito Mussoliniego dla rozwoju Włoch.
Po 1945 związany z tygodnikiem "Przekrój". Komentator muzyczny Polskiego Radia i felietonista tygodników "Świat" i "Polityka". Autor 20 książek, głównie poświęconych muzyce poważnej. Inicjator powstania Muzeum Karola Szymanowskiego w Zakopanem i Muzeum Teatralnego w Warszawie. Jego staraniem odrestaurowano pałac książąt Radziwiłłów w Antoninie, k. Ostrowa Wielkopolskiego. Współorganizował też odbywający się w Antoninie i Ostrowie Międzynarodowy Festiwal "Chopin w barwach jesieni".
W 1974 Waldorff założył Społeczny Komitet Opieki na rzecz Ochrony Starych Powązek. Z jego inicjatywy corocznie odbywa się tam 1 listopada kwesta na ten cel prowadzona przez znane osobistości kultury i mediów. Honorowy obywatel Słupska od 1986 i Warszawy od 1992. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 1988-1990, a także po 1990 członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.”
Sylwetkę Jerzego Waldorffa, który był przede wszystkim niezapomnianym gawędziarzem przybliżyły uczniom: Nina Cieplak i Ola Konopka we współpracyz Joanną Cieślak. Na wystawie w sali gimnastycznej obok fotografii poświęconych Jerzemu Waldorffowi można było obejrzeć wydania jego powieści i felietonów, m. inn. pierwsze wydanie „Godziny policyjnej”, powieści z elementami autobiograficznymi „Fidrek” i „W dolinie szarej rzeki”, oraz książki poświęcone kompozytorom i muzyce klasycznej, której Waldorff poświęcił wiele publikacji i której był wielkim admiratorem. Ten nieznany już dziś wśród młodzieży Honorowy Obywatel Miasta Warszawy, w pełni zasłużył na przypomnienie, tym bardziej, że na jego gawędach wychowało się kilka pokoleń.
Marcin Nałęcz-Sadowski
